لبنان؛ ملت مقاومت

روز 26 ژانویه 2024 ( ۸ /۱۱/ ۱۴۰۳ ) را می توان به‌عنوان یک تاریخ ملی و تکمیل پیروزی و آزادسازی لبنان برای سومین بار از دست رژیم صهیونیستی دانست. روزی که دها تن از شهروندان لبنانی در ورودی‌های روستاها و محل‌های زندگی خود در جنوب این کشور تجمع کردند تا در سایه‌ی پایان یافتن ضرب الاجل ۶۰ روزه به خانه‌های خود برگردند آن هم با وجود هشدارهای ارتش رژیم صهیونیستی.
در طی 60 روز آتش بس نیز ساکنان مناطق جنوب لبنان به مناطق خود بازگشتند اما در این راه شماری از آنها بر اثر تیراندازی نظامیان صهیونیست و نقض آتش بس شهید و برخی زخمی شدند. رژیم صهیونیستی زیر بار خروج از مناطق اشغالی در جنوب لبنان نمی رود.اما مردم لبنان نیز زیربار ادامه‌ی حضور نیروهای رژیم صهیونیستی در جنوب کشورشان نمی‌روند.
رژیم غاصب صهیونیستی در طی این مدت نتوانست شهرک نشینان شمال را به خانه‌هایشان بازگرداند و لذا مکررا توافق آتش‌بس را نقض کرده ولی این تلاش‌ها مانع تکرار صحنه های آزادی لبنان در سال ۲۰۰۰ نشد. در واقع می توان گفت بازگشت یکپارچه‌ی مردم جنوب لبنان به روستاهایشان در مقابل دشمن بی‌تعهد و ناقض پیمانِ صهیونیستی، حاوی چند پیام مهم است.
پیام به جامعه بین‌المللی در مورد فشار بر اسرائیل جهت پایبند بودن به توافق آتش‌بس.
پیام مقاومت؛ اینکه مقاومت یک ایمان استوار در دل ملت لبنان است و صرفا در نیروهای حزب الله خلاصه نمی‌شود.
تمامیت و وحدت اراضی لبنان غیر قابل سازش است.
تثبیت معادله‌ی حفظ منافع لبنان توسط ارتش، ملت و مقاومت لبنان.  
مقاومت وابسته به ادرک مشترک از سوی ملت لبنان و استقامت آنها در به دست آوردن حق است.  
اما مهم‌ترین و محکم‌ترین پیام مردم لبنان مربوط می‌شود به جامعه‌ی بین الملل که باید رژیم اسرائیل را نسبت به خروج و پایبندی به توافق آتش بس متقاعد سازند. این رژیم می کوشد با حمایت آمریکا و به رغم مخالفت دولت و مقاومت لبنان نیروهای خود را در لبنان نگه دارد.
آمریکایی ها بر ادامه استقرار نظامیان صهیونیست در برخی نقاط در خاک لبنان اصرار می ورزند که این امر بر روند اجرای قطعنامه 1701 تأثیر خواهد گذاشت زیرا از یک سو نمی تواند ادامه اشغالگری اسرائیل در جنوب لبنان را پوشش دهد و از سوی دیگر مقاومت هم بر مواضع خود اصرار می ورزد.
قطعنامه 1701 برای پایان دادن به جنگ 33 روزه‌ی بین اسرائیل و لبنان در سال 2006 به تصویب رسید و برای نزدیک به دو دهه آرامش نسبی را در این منطقه حفظ کرده بود. در  قطعنامه 1701 تصریح شده که رژیم اسرائیل باید تمامی نیروهای خود را از جنوب لبنان خارج کند و تنها گروه های مسلح حاضر در جنوب رودخانه لیتانی باید ارتش لبنان و نیروهای حافظ صلح سازمان ملل باشند. 
این وضعیت تا روز پس از 7 اکتبر سال گذشته ادامه داشت اما پس از اعلام رسمی حزب الله برای حمایت از غزه در جنگ با رژیم اسرائیل این قطعنامه نقض شد. طی ماه‌های گذشته و قبل از توافق آتش بس، دوباره آمریکایی‌ها لزوم بازگشت لبنان و رژیم صهیونیستی به اجرای مفاد این  قطعنامه را، مطرح کردند.
اما اکنون پس از حرکت تاریخی مردم جنوب لبنان در بازگشت به خانه‌هایشان، رژیم صهیونیستی برای توقف حرکت مردم لبنان در 27 ژانویه حملاتی را به شهر النبطیه در جنوب لبنان انجام داد. همچنین فرمانده ارتش لبنان با صدور بیانیه ای اعلام کرد: رژیم اسراییل در مسیر یارون و مارون الراس هنگام همراهی ارتش با خانواده های آواره ای که در حال بازگشت به مناطق خود در مرزهای جنوب بودند به سوی ارتش و غیر نظامیان تیراندازی کرده است.
واقعیت آن است که هدف از این بمباران‌ها ممانعت از بازگشت اهالی روستاهای جنوب به زادگاه شان است. هدف دیگر رژیم اسرائیل آن است که به بهانه‌ی مقابله با انتقال تسلیحات، در مناطق بیشتری از لبنان باقی بماند که به معنای نقض آشکار آتش بس است. کارشناسان معتقدند که رژیم صهیونیستی می کوشد حمایت آمریکا را نیز در این زمینه به دست آورد تا بتواند زمان بیشتری در لبنان باقی بماند.
در نهایت باید گفت رژیم اسرائیل به خوبی می‌داند که در نبرد با لبنان شکست خورده است، زیرا نتوانسته است این منطقه را به گونه ای اشغال کند که بتواند ادعای ماندن در آنجا را داشته باشد و برای ماندن در این منطقه هیچ توجیهی ندارد به هر حال باید این منطقه را ترک کند هر چند در جست و جوی راه‌هایی برای ماندن است. 
در واقع روزهای آزادسازی لبنان که از یکشنبه گذشته یعنی 25 ژانویه شروع شده است به رژیم ثابت کرد که مردم لبنان این روستاها را رها نمی کنند، هر چند هزینه های رژیم در این مدت برای حفظ و حضور در جنوب لبنان بسیار زیاد بوده است، اما لبنانی‌ها با مقاومت شبانه روزی علنا توانسته‌اند پیروز میدان باشند و مناطق تحت اشغال رژیم صهیونیستی را پس بگیرند.

حکیمه زعیم باشیحزب الله