سایه‌های سیاه: روایتی تحلیلی از رازهای تأمین انرژی رژیم صهیونیستی

شب هنگام است و مه غلیظی گردنه‌های زاگراس را در خود فرو برده. کاروانی از تانکرهای نفت، با پرچم‌هایی گنگ و محو، از جاده‌های خاکی شمال عراق می‌گذرند. رانندگان، سایه‌هایی بی‌نام، تنها یک دستور دارند: رساندن محموله به بندری ناشناس در مدیترانه. اما این نفت، که بوی قدرت و خیانت می‌دهد، قرار است به سرزمین‌های اشغالی برسد؛ جایی که رژیم صهیونیستی، در شبکه‌ای از معاملات پنهان، تشنه انرژی است. این داستان، نه از قهرمانان، بلکه از تاروپود پیچیده نفت، سیاست و ژئوپلیتیک است که اقلیم کردستان عراق و جمهوری آذربایجان را به شریان حیاتی رژیم بدل کرده است.

این بازی خطرناک، بخشی از توطئه‌ای بزرگ برای تثبیت اشغالگری و تضعیف محور مقاومت است. زاگراس، قلب تپنده نفت پنهاندر دل کوه‌های زاگراس، چاه‌های نفت اقلیم کردستان شب و روز می‌تپند. بشکه‌ها پر می‌شوند، اما نه برای بازارهای رسمی. در اربیل، پشت درهای بسته برج‌های شیشه‌ای، معامله‌گران قراردادهایی امضا می‌کنند که هیچ‌گاه به رسانه‌ها راه نمی‌یابد. گزارش‌ها نشان می‌دهد شرکت‌های واسطه با ارتباطات صهیونیستی، نفت کردستان را از طریق ترکیه به بنادر حیفا و اشدود منتقل می‌کنند. دولت مرکزی عراق این تجارت را "قاچاق سازمان‌یافته" می‌خواند، اما سودهای کلان، زبان‌ها را بسته است.«مثل فیلم‌های جاسوسی است؛ نفت در مرزها هویت عوض می‌کند»، تحلیلگری گفته بود. تانکرها در تاریکی از مرزهای ترکیه می‌گذرند، اسناد جعل می‌شوند و محموله‌ها با نام شرکت‌های پوششی به رژیم صهیونیستی می‌رسند.

چرا کردستان؟

 اقلیم کردستان، گرفتار اختلاف با بغداد، به مشتریانی نیاز دارد که بی‌سروصدا پول نقد بپردازند. رژیم صهیونیستی، با جیب‌های پر از دلارهای غربی، این نقش را ایفا می‌کند. از نگاه گروه‌های مقاومت، این معامله نه‌تنها خیانتی به آرمان فلسطین است، بلکه تلاشی برای تضعیف وحدت عراق و نفوذ صهیونیسم در منطقه. تحلیلگران معتقدند این تجارت، اقلیم را به بازیگری خودمختار بدل کرده که منافع ملی عراق را قربانی می‌کند.

باکو، متحد خاموش در خزر

هزاران کیلومتر دورتر، در ساحل دریای خزر، سکوهای نفتی باکو زیر آسمانی خاکستری می‌درخشند. پایتخت آذربایجان، با آسمان‌خراش‌هایی که از درآمد نفت سر برآورده‌اند، صحنه معامله‌ای پنهان است. گزارش‌ها حاکی از آن است که بخش قابل‌توجهی از نفت صادراتی آذربایجان به رژیم صهیونیستی می‌رسد. خط لوله باکو-تفلیس-جیهان، شاهرگ این تجارت، نفت را از خزر به ترکیه و سپس به بنادر رژیم منتقل می‌کند. مقامات آذربایجانی سال‌ها این همکاری را انکار کرده‌اند، اما حقیقت، مثل نفت، راه نشت پیدا می‌کند.«باکو و تل‌آویو، شرکای سایه‌اند». این رابطه فراتر از نفت است؛ پهپادهای صهیونیستی در آسمان آذربایجان پرواز می‌کنند و قراردادهای تسلیحاتی، دو طرف را به هم گره زده‌اند.

 از منظر ژئوپلیتیک، آذربایجان برای رژیم صهیونیستی پایگاهی استراتژیک در قفقاز است، درست در همسایگی ایران و بخشی از پروژه مهار ایران و تقویت نفوذ صهیونیسم در منطقه است. وابستگی اقتصادی آذربایجان به این تجارت، باکو را در برابر روسیه، که از نفوذ رژیم در قفقاز خشمگین است، آسیب‌پذیر کرده است.

ترکیه نیز با بندر جیهان، نقشی کلیدی به‌عنوان "پل نامرئی" ایفا می‌کند. شرکت‌های ترک با دریافت کمیسیون‌های کلان، ترانزیت نفت کردستان و آذربایجان را مدیریت می‌کنند. گرجستان نیز، با باز گذاشتن خاک خود، به این زنجیره پیوسته است. شرکت‌های اروپایی نیز، با خرید و فروش نفت در بازارهای ثالث، رد معاملات را محو می‌کنند. تصور کنید مردی به نام «یوسف»، تاجری که در کافه‌ای تاریک در استانبول با واسطه‌های صهیونیستی مذاکره می‌کند. او قراردادها را امضا می‌کند، اما نامش هیچ‌گاه در اسناد نیست. این شبکه، مثل تار عنکبوتی، رژیم صهیونیستی را در مرکز نگه داشته است. از منظر تحلیلی، این سیستم نه‌تنها وابستگی رژیم به کشورهای اسلامی را پنهان می‌کند، بلکه با ایجاد لایه‌های غیرشفاف، امکان تحریم یا ردیابی را دشوار می‌سازد. این بخشی از استراتژی غرب برای تداوم اشغالگری رژیم صهیونیستی است.

این بازی انرژی، منطقه را به میدانی پرتنش بدل کرده است. در عراق، تجارت نفت اقلیم، دولت مرکزی را تضعیف کرده و شکاف با بغداد را عمیق‌تر کرده است. در قفقاز، روابط آذربایجان با ایران به سردی گراییده و حتی روسیه، به دنبال حفظ نفوذ خود، به باکو فشار می‌آورد.

این معاملات، نه‌تنها اشغالگری را تقویت می‌کنند، بلکه کشورهای منطقه را در برابر فشارهای غرب آسیب‌پذیر می‌سازند. تحلیلگران معتقدند این شبکه انرژی، بخشی از راهبرد رژیم برای کاهش وابستگی به بازارهای جهانی است. با تأمین بخش عمده نفت خود از کشورهای اسلامی، رژیم صهیونیستی ریسک تحریم‌های بین‌المللی را کاهش داده است. اما این استراتژی، آتش تنش‌های منطقه‌ای را شعله‌ورتر می‌کند. نفت کردستان و خزر، پالایشگاه‌های رژیم را زنده نگه می‌دارد. اما این داستان، پایانی تلخ دارد. «آن‌ها فکر می‌کنند در سایه پنهانند، اما رد نفت همیشه پیداست».

م. علیپور

پایگاه خبری تحلیلی مشرق. (1403/08/24). بوی نفت کردستان عراق از پالایشگاه‌های اسرائیل بلند می‌شود. https://www.mashreghnews.ir/news/1659876

روزنامه جوان. (1402/12/15). بازار انرژی رژیم صهیونیستی و نقش کشورهای مسلمان. https://www.javanonline.ir/fa/news/1203457

دیپلماسی ایرانی. (1403/02/10). نقش جمهوری آذربایجان در پشتیبانی اقتصادی از رژیم صهیونیستی. https://www.irdiplomacy.ir/fa/news/2019876

انرژی پرس. (1403/02/18). کدام کشورها به اسرائیل نفت صادر می‌کنند؟. https://energypress.ir/news/14030218