هراس عمومی گسترده و بی‌­اعتمادی فزاینده شهروندان رژیم صهیونیستی

پس از گذشت 8 ماه از آغاز جنگ غزه و در آستانه ورود به نهمین ماه ، بررسی‌ها و گزارشات متعددی از تردیدها و بی‌اعتمادی ساکنین اراضی اشغالی به رهبران سیاسی و نظامی رژیم صهیونیستی خبر داده و این موضوع عملاً  نشان‌دهنده آن است که حمله 7 اکتبر در سرزمین‌های اشغالی و آنچه در پی این اقدام حماس رخ داد، اعتماد شهروندان به قابلیت‌های مورد ادعای مقامات و نهادهای امنیتی صهیونیستی به‌شکلی گسترده کاهش یافته و ساکنین اراضی اشغالی، توان دولت و ارتش صهیونیستی را برای جلوگیری و ممانعت از تکرار این حادثه بسیار تضعیف‌شده می‌دانند.

ژوئیه 6, 2024 - 11:34
هراس عمومی گسترده و بی‌­اعتمادی فزاینده شهروندان رژیم صهیونیستی
هراس عمومی گسترده و بی‌­اعتمادی فزاینده شهروندان رژیم صهیونیستی

نوید دانشور

      پس از گذشت 8 ماه از آغاز جنگ غزه و در آستانه ورود به نهمین ماه ، بررسی‌ها و گزارشات متعددی از تردیدها و بی‌اعتمادی ساکنین اراضی اشغالی به رهبران سیاسی و نظامی رژیم صهیونیستی خبر داده و این موضوع عملاً  نشان‌دهنده آن است که حمله 7 اکتبر در سرزمین‌های اشغالی و آنچه در پی این اقدام حماس رخ داد، اعتماد شهروندان به قابلیت‌های مورد ادعای مقامات و نهادهای امنیتی صهیونیستی به‌شکلی گسترده کاهش یافته و ساکنین اراضی اشغالی، توان دولت و ارتش صهیونیستی را برای جلوگیری و ممانعت از تکرار این حادثه بسیار تضعیف‌شده می‌دانند.

در همین خصوص باید خاطرنشان ساخت در پی نظرسنجی انجام‌شده توسط "اسرائیل هیوم"، این تردیدها به‌وضوح نمایان شده و بیانگر یک بی­اعتمادی عمومی و نگرانی اساسی بین ساکنین اراضی اشغالی به رهبران سیاسی و نظامی رژیم صهیونیستی بوده که این بی‌اعتمادی و نگرانی دائماً در حال گسترش و افزایش می‌باشد. بر اساس این نظرسنجی 67 درصد از ساکنین اراضی اشغالی اعلام داشتند به رهبران سیاسی و نظامی حاکم، برای عبرت‌آموزی و ایجاد تغییرات در جهت جلوگیری از عدم تکرار حادثه 7 اکتبر اعتمادی نداشته و همچنین 49 درصد آن‌ها بیان داشتند به سیستم امنیتی نیز اعتماد و اعتقادی ندارند تا بتوانند از این اتفاق و ضربه حاصل از آن عبرت گرفته و اقدامی نمایند.[1] از طرف دیگر بررسی‌های انجام‌شده توسط یک نظرسنجی تلویزیونی در سرزمین‌های اشغالی نشان می‌دهد که تقریباً دوسوم شهروندان معتقدند بنیامین نتانیاهو باید به‌کلی از سیاست خارج شده و به دنبال انتخاب مجدد هم نباشد.[2]

این در حالی است که همواره در رسانه­های صهیونیستی که عموماً به‌صورت مستقیم از سیستم‌های امنیتی خط گرفته و به‌نوعی دستگاه پروپاگاندای رژیم صهیونیستی می‌باشند، تلاش می­شود خطر جمهوری اسلامی ایران را بزرگ‌تر از وجود اختلافات سیاسی سیستماتیک و انشقاق حاصل از تداوم سال‌ها اختلاف داخلی و خفقان در سرزمین‌های اشغالی جلوه دهند اما در عمل و از نگاه ساکنین آن، تهدید اصلی برای سرزمین‌های اشغالی در اختلافات احزاب و هوادارانشان بوده که نهایتاً منجر به بروز نگرانی شدید شهروندان نسبت به وقوع اختلافات شدیدتر داخلی است.[3]  در همین خصوص و پس از تداوم اختلافات سیاسی شدید و پی‌در‌پی در سرزمین‌های اشغالی، توماس فریدمن از برجسته‌ترین خبرنگاران نیویورک‌تایمز بروز این حجم از اختلافات داخلی متعدد علی‌الخصوص در مورد لایحه اصلاحات قضائی را به حدی شدید توصیف کرده است که برای نخستین بار نیروهای نظامی نیز اقداماتی کرده‌اند و عملاً این اختلافات را "بزرگ‌ترین درگیری داخلی از زمان تأسیس این کشور" نامیده‌اند.[4]

درست همین‌جا باید یادآور شد طبق بررسی‌ها و تحقیقات انجام‌شده نمایان گردیده است میزان مشروعیت سیاسی مقامات ارشد رژیم صهیونیستی دائماً رو به افول بوده و از عمده دلایل کاهش مشروعیت و به‌تبع آن کاهش شدید اعتماد شهروندان به دولت صهیونیستی و فرماندهان ارتش آن، در دو زمینه عدم توانمندی آن‌ها در مدیریت جنگ و دیگری نیت مقامات نظامی و سیاسی و اطرافیان آن‌ها در اختلاف گسترده احزاب نهفته است.

در خاتمه لازم به ذکر است که پس از 7 اکتبر و اقدام حماس، هراس و ترس بزرگی بر ساکنین سرزمین‌های اشغالی حاکم شده است که این هراس نه تنها از جانب حملات نیروهای مقاومت بوده بلکه از عدم توانمندی مقامات در پیشگیری از تکرار حملات غافلگیرانه و یا حفظ جان شهروندان و پیشرفت در میدان جنگ است. چراکه به‌وضوح نمایان گردیده است که رهبران نظامی و سیاسی­ صهیونیستی بیش از توجه به منفعت عمومی، به منفعت شخصی متمرکز بوده و عمده تصمیماتشان در چارچوب نفع شخصی برای بقا در قدرت است تا تلاش برای آمادگی در برابر نیروهای مقاومت.[5] در دیگر سو لازم به یادآوری است که حملات نیروهای مقاومت، دیگر منحصر به یک محدوده مشخص در مرزهای جنوبی و نوار غزه نبوده و اینک تمامی مرزهای رژیم صهیونیستی را شامل شده و عملاً نگرانی این تهدید اکنون از سمت مرزهای شمالی در مرز لبنان و نواحی کرانه باختری نیز احساس می­شود. اکثریت شهروندان می­ترسند در سایه اختلافات داخلی احزاب، عدم کارآمدی و کارایی نهادهای امنیتی و عدم مدیریت صحیح جنگ با همان رهبران پیش از 7 اکتبر، یک‌بار دیگر مورد حمله غافلگیرانه­ای قرار بگیرند. چراکه به نظر آن‌ها نهادهای نظامی و ارتش و دولت رژیم صهیونیستی در مقابل بروز این حملات ناتوان هستند و ممکن است این بار از دیگر حوزه‌ها، غافلگیر شوند. به‌ویژه اینکه در جنگ غزه باگذشت بیش از هشت ماه، همچنان شهرها و شهرک­های شمالی و جنوبی مورد حمله‌ی راکتی و موشکی قرار داشته و هر لحظه احتمال حملات پیش‌دستانه دیگر و یا عملیات غافلگیرکننده دیگری از مقاومت فلسطین وجود دارد.

 


[1] https://www.israelhayom.co.il/news/geopolitics/article/15761651

[2] https://www.timesofisrael.com/poll-66-of-israelis-want-netanyahu-to-leave-politics-85-support-oct-7-probe/

[3] https://theconversation.com/israels-domestic-turmoil-raises-serious-questions-about-its-long-term-survival-204009

[4] https://www.nytimes.com/2023/03/15/briefing/israel-netanyahu.html?smid=url-share

[5] https://themedialine.org/top-stories/political-turmoil-in-israel-persists-as-coalition-faces-growing-challenges/