تحریم ورزشی رژیم صهیونیستی
رژیم صهیونیستی را باید مصداق کامل رژیمی متکی بر تروریسم و جنایت جنگی دانست. این رژیم طی بیش دهههای گذشته تمام روشهای مرتبط با جنایت را علیه مردم فلسطین به کار گرفتهاست. اوج این جنایتها و نسلکشی در جنگ اخیر غزه اتفاق افتاده است که منجر به شهادت بیش از ۳۵هزار نفر از فلسطینیها شده است که اکثریت آنان را زنان و کودکان تشکیل میدهند. با وجود این، نه تنها هیچ تعلیق و محرومیتی متوجه رژیم صهیونیستی نیست بلکه این رژیم کودککش همواره تحت حمایت سیاسی، مالی و نظامی غرب با محوریت آمریکا قرار داشتهاست.
رژیم صهیونیستی را باید مصداق کامل رژیمی متکی بر تروریسم و جنایت جنگی دانست. این رژیم طی بیش دهههای گذشته تمام روشهای مرتبط با جنایت را علیه مردم فلسطین به کار گرفتهاست. اوج این جنایتها و نسلکشی در جنگ اخیر غزه اتفاق افتاده است که منجر به شهادت بیش از ۳۵هزار نفر از فلسطینیها شده است که اکثریت آنان را زنان و کودکان تشکیل میدهند. با وجود این، نه تنها هیچ تعلیق و محرومیتی متوجه رژیم صهیونیستی نیست بلکه این رژیم کودککش همواره تحت حمایت سیاسی، مالی و نظامی غرب با محوریت آمریکا قرار داشتهاست.[1]
از چند ماه پیش تاکنون تلاشها و درخواستهای متعددی به منظور تحریم ورزشی اسرائیل مطرح شده است. یکی از اولین درخواستها در این زمینه کمپین « جنبش دموکراسی در اروپا ۲۰۲۵ » مطرح است. خواسته اصلی این کمپین که توانست ۷۰ هزار امضا نیز جمع کند، تعلیق فوری ورزش اسرائیل از حضور در تمامی رقابتهای بینالمللی از جمله المپیک پاریس به دلیل جنایت جنگی و نسل کشی رژیم صهیونیستی علیه مردم غزه بود.[2]
بنابراین با توجه به نسل کشی غزه، بازی های المپیک پاریس بیش از هر زمان دیگری به گفتگوی داغ رسانه ها تبدیل شد. درخواستها برای ممنوعیت حضور اسرائیل در بازی ها، تحریم ورزشکاران روس و بلاروس، مسائل سیاسی و جنگ به عمق بازی ها رخنه پیدا کرده است و البته این نخستین بار نیست که این اتفاق افتاده است.
در طول تاریخ ورزش سه تحریم مهم وجود داشته است از جمله تحریم بازی های مونترال در سال 1976 که 22 کشور آفریقایی در اعتراض به رژیم آپارتاید آفریقای جنوبی، این بازیها را تحریم کردند. دو تحریم دیگر هم داشتهایم که یکی تحریم المپیک 1980 مسکو و دیگری تحریم المپیک 1984 آمریکا بوده است.
در واقع کمیته بین المللی المپیک همیشه اظهار داشته است که این نهاد درگیر مسائل سیاسی نشده است. این چیزی است که آن را اصل بی طرفی می نامند. اما اصل بی طرفی در بازیهای المپیک چیست؟
پنجمین اصل بنیادین آیین نامه المپیک بر این باور است که این نهاد باید وجههی مستقل خود را رعایت کند تا اصل بیطرفی سیاسی را رعایت کرده باشد. گر چه این اصل یک مسئله نمادین و نمایشی است و همیشه هم رعایت نشده است.
از همان ابتدا بنیان گذار بازی های المپیک با این اصل تضاد عقیده داشته است. پیردوکوبرتن یک اشراف زاده فرانسوی بود و هدفش را جدا کردن ورزش از سیاست اعلام کرده بود و اظهار می داشت که ورزش باید فراتر از مسائل سیاسی ژئوپلیتیک حکومتها و تمایز کشورها باشد. اما خود او از حضور زنان در نخستین بازی های المپیک در سال 1896 ممانعت به عمل آورد.
غیر از اینها کمیته المپیک اکتبر سال گذشته، شرکت روسیه در بازیهای المپیک را مورد تعلیق قرار داد. شکایت و درخواست تجدید نظر روسیه در پایان ماه فوریه سال جاری نیز توسط دادگاه بینالمللی حکمیت ورزش رد شد. بر اساس این شرایط، ورزشکاران روسیه و بلاروس فقط تحت شرایط خاصی و به عنوان ورزشکاران «بیطرف» امکان حضور در بازیهای المپیک پاریس را دارند.
اما کمیته المپیک در قبال ورزشکاران رژیم صهیونیستی و درخواستها برای محرومیت آنان برخوردی متضاد داشته است، رئیس امور هماهنگی در کمیته بینالمللی المپیک با وقاحت تمام و تحت فشار سیاستهای غرب اظهار داشت:«درگیریهای فعلی در خاورمیانه(جنگ حماس- اسرائیل) و جنگ تجاوزکارانه روسیه علیه اوکراین، دو مسئله متفاوت هستند. روسیه و کمیته المپیک روسیه، بخشهای اساسی منشور المپیک را رعایت نکردهاند. اما این نکته در مورد کمیته المپیک فلسطینی و کمیته المپیک اسرائیل صدق نمیکند».[3]
حتی مجله آمریکایی The Nation احتمال تعلیق رژیم صهیونیستی از بازیهای المپیک پاریس را بررسی کرده و نوشتهاست: «آنها این کار را با روسیه و آفریقای جنوبی کردند، چرا نمیتوانند با رژیم صهیونیستی این کار را انجام دهند؟»
حقیقت این است که لغو حضور رژیم صهیونیستی در بازیهای المپیک از خواستههای اصلی همه کشورهای دنیا به جز حامیان رژیم اسرائیل است، درست است که روسیه مرتکب جنگ و تجاوز شد، اما کاری که رژیم صهیونیستی انجام داد در مقایسه با اقداماتی که روسیه انجام داده، هزاران برابر بدتر است؛ به گونهای که در باریکه غزه نسل کشی انجام شده و به تنهایی بیش از ۲۰ هزار زن و کودک کشته شدهاند.[4]
اما از آنجایی که همواره نهادهای بین المللی پیرو غرب و در راستای منافع و سیاستهای کشورهای غربی که حامیان اصلی رژیم صهیونیستی هستند، می باشند. لذا در زمینه تحریم ورزشکاران رژیم صهیونیستی اقدامی که به صورت جمعی می تواند انجام شود و بسیاری از ورزشکاران دنیا آن را تایید کردهاند این است که دولتها و ورزشکاران کشورهای مختلف خودشان میتوانند این کار را انجام بدهند و در بازیهای المپیک رقبای صهیونیستیشان را تحریم کنند و به مبارزه با آنها نپردازند.
1. https://fa.alalam.ir/news/686883
2. https://jamejamdaily.ir/Newspaper/item/232995
3. https://kayhan.ir/001C5G
4. https://fa.alalam.ir/news/6868833