راهبرد جدید آمریکا در غرب آسیا

غرب آسیا برای آمریکا اهمیت استراتژیک قابل توجهی دارد. این منطقه دارای ذخایر عظیم نفت و گاز طبیعی است که برای اقتصاد ایالات متحده و اقتصاد جهانی تحت سلطه آمریکا ضروری است. همچنین وجود رژیم صهیونیستی در این منطقه باعث شده تا ایالات متحده توجه ویژه ای به غرب آسیا داشته باشد.
طی چند دهه اخیر و خصوصا بعد از وقوع انقلاب اسلامی در ایران، ایالات متحده پایگاه ها و نیروهای نظامی خود را در منطقه غرب آسیا افزایش داد اما طی چند سال اخیر شاهد آن بوده‌ایم که واشنگتن تا حدی استراتژی خود را تغییر داده و به همین دلیل بود که از افغانستان خارج شد و شیب ملایمی را برای کاهش حضور نظامی در این منطقه در پیش گرفت. اما پس از طوفان الاقصی، به جهت حمایت بی قید و شرط از اسرائیل و همچنین سقوط دولت اسد در سوریه خروج آمریکا از خاورمیانه برای مدت نامعلومی متوقف شد و اخیرا شاهد آن هستیم که واشنگتن حضور نظامی خود را در منطقه افزایش داده است. 
در این خصوص گزارش های منتشر شده نشان می دهد که دو هواپیمای باری بزرگ آمریکا که حامل نیرو و تجهیزات نظامی بودند در باند فرودگاه پایگاه نظامی عین ‌الاسد در غرب عراق فرود آمدند. 
بر اساس این گزارش، اطلاعاتی در دست است که نشان می‌ دهد، واشنگتن در مسیر انتقال یک تیپ جنگی جدید به خاورمیانه از طریق پایگاه عین الاسد و هدایت آن به پایگاه‌ های جدید در سوریه است. این اقدام در چارچوب طرح استقرار مجدد نیروهای آمریکایی در منطقه که شاید بزرگترین در نوع خود طی سال های اخیر باشد، صورت می‌گیرد.
برخی از این پروازها از پایگاه‌های آمریکا در منطقه خلیج فارس و برخی دیگر از پایگاه‌هایی در اروپا انجام شده و حامل سربازها، تجهیزات و مهمات بود. این منبع با اشاره به چراغ سبز حکام جدید دمشق به واشنگتن برای احداث سه پایگاه جدید در دمشق، درعا و قنیطره گفت که عین الاسد به یک مرکز موقت و بزرگترین پایگاه در خاورمیانه تبدیل شده و قرار است از آنجا نیروها و تجهیزات به هفت پایگاه آمریکایی در سوریه به ویژه در الحسکه منتقل شوند. 
در چنین شرایطی این پرسش مطرح می شود که استراتژی جدید آمریکا در خصوص تحولات منطقه چه می تواند باشد ؟
به نظر می رسد آمریکا  با سقوط دولت بشار اسد در سوریه، تلاش دارد با تمرکز بر نقش به اصطلاح مشاور، بهانه ‌ای برای تقویت حضور نظامی خود فراهم کند، اما واقعیت این است واشنگتن می‌خواهد از پایگاه‌ هایش در عراق (مثل عین ‌الاسد و حریر) برای اهداف منطقه ‌ای دیگر مانند نظارت بر ایران و احیاناً همراهی عمیق ‌تر با حاکمان جدید دمشق استفاده کند. 
مطلب مهم دیگر آن است که آمریکا به ‌دلیل تضمین امنیت رژیم اسرائیل که از اهداف اساسی این کشور به ‌شمار می ‌رود، حضور نیروهای نظامی خود را در منطقه به ‌منظور مقابله با تهدیداتی که متوجه رژیم صهیونیستی می‌ شود، افزایش داده است؛ همچنین تهدید منافع اقتصادی آمریکا یکی دیگر از دلایل افزایش حضور نیروهای نظامی این کشور در سوریه است؛ از آنجا که میادین نفتی و گازی سوریه در مناطق شمال و شرق این کشور، به ‌ویژه استان ‌های دیرالزور و حسکه قرار دارند و میادین انرژی خاورمیانه، به‌ ویژه میدان ‌های نفتی آن برای ایالات متحده آمریکا مهم تلقی می ‌شود، به‌ طوری‌ که دونالد ترامپ در سال ۲۰۱۹ پس از خروج نیروهای آمریکا از سوریه، به صراحت اعلام کرد که حضور ما در آنجا برای نفت است؛ پس این کشور به منظور دور نگه داشتن گروه‌های مسلح از منابع نفتی سوریه، همچنان نیروهای خود را به منظور مقابله با آن‌ ها و همچنین حمایت از گروه‌ های کردی مستقر در این مناطق در مقابله با سایر جریان‌های معارض از جمله گروه‌های سلفی و تکفیری افزایش داده است. 
 در نهایت به طور خلاصه می توان گفت که تحولات منطقه باعث شده است تا آمریکا سیاست حضور نظامی خود در غرب آسیا را باز تعریف کند و بر همین اساس شاهد افزایش تحرکات مشکوک ایالات متحده خصوصا در عراق و سوریه بوده ایم البته ذکر این نکته نباید پنهان بماند که انتقال هزاران سرباز آمریکایی در شرایط کنونی ممکن نبود مگر اینکه آنها از ماه ‌ها قبل برای این گزینه آماده شده باشند. لذا دور از ذهن نیست که سناریوی سرنگونی اسد جزئی از آن بوده است. امری که انفعال و سکوت حکام جدید دمشق در قبال انتقال تعداد زیادی نیروی آمریکایی به پایگاه‌های مختلف در سوریه را در پی داشته است. 

نویسنده : مرضیه شریفی