بی خانمان‌های فراموش شده

الیاس مهدوی

از زمان آغار شروع عملیات طوفان الاقصی و همچنین حملات حزب الله لبنان در شمال فلسطین اشغالی، رژیم صهیونیستی با پدیده جدیدی به نام آوارگان جنگی مواجه شده است.

در پی حملات حزب‌الله لبنان به مواضع ارتش رژیم صهیونیستی درمناطق شمال فلسطین اشغالی، هزاران شهرک‌نشین صهیونیست از این منطقه فرار کرده‌اند که با گذشت زمان و گسترش دامنه حملات، بر تعداد آنها افزوده شده است. لازم به ذکر است که تعداد قابل توجهی از ساکنان سرزمین های اشغالی در اطراف نواره غزه نیز به وضعیت صهیونیست های اشغالگر در شمال دچار شده اند.

رژیم صهیونیستی در اولین مصوبه خود در رابطه با سرزمین های شمال فلسطین گفت: « ساکنان شهرک‌های صهیونیستی تا 5 کیلومتری مرز، باید منازل خود را تخلیه کنند و از محل اسکان و اقامت جایگزین با هزینه دولت برخوردار می‌شوند.» (1)

اکنون با گذشت بیش از 7 ماه از جنگ در سرزمین های اشغالی و عدم کاهش حملات در شمال و احتمال تشدید تنش، موضوع آوارگان، تبدیل به یک معضل جدی برای دولت رژیم صهیونیستی شده است.

آوارگان صهیونیست کابینه «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر رژیم اشغالگر و شخص وی را مقصر این شکست می‌دانند و بر این باروند که کابینه به وضعیت آنها بی‌توجه است. وضعیت ناپایدار امنیتی در مناطق شمالی و حملات حزب الله لبنان و احتمال حمله گروه های مقاومت سوریه و تکرار سناریو 7 اکتبر، دلیل دیگری است که باعث شده صهیونیست ها حاضر به بازگشت به منازل خود در نزدیکی مرزهای لبنان نباشند.

از سوی دیگر، در شرایط نابسامان اقتصادی رژیم صهیونیستی به دلیل وضعیت جنگی، تامین نیازهای آوارگان، تبدیل به یک بحران جدی برای اقتصاد اسرائیل شده است. همچنین ابهام موجود در رابطه با وضعیت شمال فلسطین، باعث شده است که هیچ دورنمای مشخصی برای صهیونیست های آواره به منظور بازگشت به منازل خود وجود نداشته باشد.

 بعد دیگر مشکلات، مسائل و تبعات اجتماعی است. در این رابطه، در گزارشی آمده است: وزارت رفاه در میان بسیاری از آوارگان «نشانه های خستگی، بی حوصلگی و بی ثباتی ناشی از زندگی مشترک تحمیل شده به آنها و کمبود فضای خصوصی خانوادگی را تشخیص داده است. در برخی از هتل های محل اسکان آوارگان، ابتدایی ترین هنجارهای رفتاری در فضای عمومی از بین رفته است و در نتیجه حوادث، مکرر خشونت فیزیکی و کلامی و خرابکاری رخ می دهد. در عین حال و به دلیل زندگی در یک محیط پر هرج و مرج، موقعیت های خطرناک در میان کودکان و جوانان خانواده های آواره در حال افزایش است. در بیشتر هتل‌ها آوارگان از افشار متفاوت یا خانواده مسئولان دولتی هستند که این امر باعث افزایش درگیری‌ها و اصطکاک‌های بیشتری شده است تا جایی که بر سر توزیع منابع بین افراد دعوا می‌شود.» (2)

یا در مورد دیگری، در جلسه ای که میان مسئولان یکی از هتل های محل اسکان آوارگان با اعضای کمیته یکی از شهرک های تخلیه شده برگزار شده بود، مسئولان هتل تصریح کرده اند که آوارگان باید تا پایان ماه، هتل را ترک کنند و علت این امر برای تخلیه آوارگان، ملاحظات اقتصادی ذکر شده است. (3)

در جدید ترین گزارش منتشر شده از وضعیت آوارگان صهیونیست آمده است:

حدود 7 ماه از آغاز جنگ می گذرد و وضعیت سلامتی و روحی حدود یکصد هزار آواره ای که بدون سقف مانده اند جای نگرانی دارد: به نظر می رسد بسیاری از آنها از خشونت، تشدید بیماری و مشکلات خانوادگی رنج می برند. بسیاری از آنها از دسترسی به خدمات پزشکی محروم هستند، نوجوانان دچار مشکلات روانی شده و به مصرف الکل روی آورده اند و خانواده ها در حال از هم پاشیدن هستند. (4)

چیزی که از گزارش رسانه های عبری زبان دریافت می شود، گویای این امر است که مسئله آوارگان از مرحله معضل در حال عبور است و اکنون در آستانه تبدیل شدن به یک بحران اجتماعی و اقتصادی قرار دارد. جمعیت انبوهی از آوارگان که از دسترسی به نیازهای مهم خود به دلیل شرایط جنگ محروم بوده و رفته رفته درگیر مسائلی همچون مشکلات هنجاری و خانوادگی میشوند، میتوانند تبدیل به یک مولفه بحران زا برای سران رژیم صهیونیستی شوند.

در صورت ادامه چنین روندی، کمترین پیامد مورد انتظار، شورش های خیابانی این افراد است که شرایط وقوع چنین چیزی با توجه به اعتراضات خیابانی جاری علیه دولت رژیم صهیونیستی در سرزمین های اشغالی، کاملا مهیا است.

https://www.globes.co.il/news/article.aspx?did=1001467296

https://www.ynet.co.il/news/article/yokra13754644

https://www.maariv.co.il/news/israel/Article-1073938

https://www.mako.co.il/health-wellness/mental-health/Article-523ce9b00de2f81026.htm