طرح پیروزی، آخرین تلاش زلنسکی!
رئیس جمهور اوکراین، در یک سفر چند روزه که با مقامات مختلف اروپایی دیدار داشت، تلاش کرد که درباره‌ي طرح پیروزی، طرحی که جزيیبات چندانی از آن در دسترس نیست، با رهبران اروپایی صحبت کند و آنها را به حمایت بیشتر از اوکراین مجاب کند. نتایج این سفر اما به نظر آن‌طور که رئیس جمهور اوکراین انتظار داشت بر طبق میل او نبود و اروپا به نظر می‌رسد که دیگر چندان تمایلی به ادامه‌ی یک جنگ همه جانبه ندارد.
رئیس جمهور اوکراین، در یک سفر چند روزه که با مقامات مختلف اروپایی دیدار داشت، تلاش کرد که درباره‌ي طرح پیروزی، طرحی که جزيیات چندانی از آن در دسترس نیست، با رهبران اروپایی صحبت کند و آنها را به حمایت بیشتر از اوکراین مجاب کند. نتایج این سفر اما به نظر آن‌طور که رئیس جمهور اوکراین انتظار داشت بر طبق میل او نبود و اروپا به نظر می‌رسد که دیگر چندان تمایلی به ادامه‌ی یک جنگ همه جانبه ندارد.
حقیقت تلخ!
سفر زلنسکی به پایتخت‌های اروپایی که شامل رم، لندن، پاریس و برلین بود، به خوبی این نکته را برای او روشن کرد که رهبران این کشورها تمایلی به افزایش سطح تنش با روسیه ندارند و به دنبال این هستند که خود را از آسیب و درگیری مستقیم با روسیه مصون نگه دارند. شاید به جز فرانسه که تا حد زیادی به خواسته‌های اوکراین توجه کرده است، دیگر رهبران اروپایی صرفا به حمایت لجستیک آن هم حمایتی محدود بسنده کرده‌اند[1].
آقای زلنسکی به نظر می‌رسد که باید این واقعیت را بپذیرد که رهبران اروپایی از تقابل با روسیه امتناع می‌کنند و بیشتر به دنبال یک جنگ فرسایشی هستند تا بتوانند در نهایت روسیه را به صلح وادار کنند. به عبارت دیگر، ناتو به رهبری ایالات متحده اوکراین را به پرتگاه جنگ با روسیه فرستاد تا بتواند توان رزمی و اقتصادی روسیه را کاهش دهد. مسئله‌ای که در آن تا حدی موفق بوده است و روسیه اکنون تحت شدیدترین نظام‌های تحریم قرار گرفته است. حالا ایالات متحده به دنبال افزایش سطح تنش و درگیری نیست زیرا به نظر می‌رسد به بخش عمده‌ای از اهداف خود رسیده است. اما اوکراین در این بین بیشتر از آنکه یک قهرمان باشد، یک قربانی است. شاید زلنسکی باید این موضوع را بپذیرد که رهبران جهان غرب چندان تمایلی به ادامه‌ي درگیری ندارند و این جنگ که بیش از دو سال از آن می‌گذرد دیگر خسته شده اند. سیاست‌های آنها به خصوص بایدن اینطور نشان می‌دهد که حتی حاضر هستند اوکراین به طور کامل تسلیم شود[2].
طرح پیروزی
طرح پیروزی عنوان راهبرد جدید اوکراین برای ادامه‌ي نبرد با روسیه است. هرچند جزییاتی از این طرح منتشر نشده است، اما مشاور رئیس جمهور اوکراین درباره‌ی آن گفته است که این طرح یک برنامه جامع است که در صورت حمایت دولت‌های غربی می‌تواند روسیه را وادار به عقب نشینی کند و پیروزی را برای اوکراین به ارمغان آورد. در این طرح دولت اوکراین بازهم درخواست استفاده از موشک‌های دوربرد آمریکایی و انگلیسی را برای حمله به عمق خاک روسیه کرده است. آنها بر این باور هستند که این کار می‌تواند در کاهش توان رزمی روسیه و وادار کردن آنها به پذیرش شرایط اوکراین موثر باشد[3]. اوکراین برای اینکه بتواند این طرح را بهتر ارائه دهد یک حمله‌ي گسترده به منطقه کورسک انجام داد و توانست بخشی از خاک روسیه را تصرف کند. اما به نظر می‌رسد که هیچ کدام این اقدامات و تلاش‌ها راه بجایی نخواهند برد. زیرا اراده‌ای در رهبران غربی برای حمایت بیشتر از اوکراین وجود ندارد. برخی از سران اتحادیه اروپا زمزمه‌های طرح صلح و پایان جنگ را مطرح کرده‌اند و بایدن نیز به اوکراین توصیه کرده که یک توافق بد بهتر از ویرانی است. همه‌ی این رویکردها نشان از این دارد که اوکراین یا باید در ادامه‌ی مسیر به تنهایی و با حمایت اندک غرب پیش برود و یا خود را برای پذیرش صلح آماده کند.
در این بین انتخابات ریاست جمهوری آمریکا نقش مهمی برای اوکراین دارد. جایی که اگر ترامپ در آن برنده شود احتمالا شاهد تحولات گسترده در جبهه‌ی نبرد اوکراین باشیم و اگر هریس برنده شود، احتمالا همین رویه‌ی فعلی ادامه پیدا خواهد کرد که بی‌شک برنده‌ي آن ایالات متحده خواهد بود و بازنده‌ي اصلی آن نیز اوکراین است.
چرا صلح؟
درباره‌ی تلاش دولت های اروپایی برای وادار کردن اوکراین به صلح می‌توان دلایل مختلفی را ارائه کرد. از جمله اینکه فشارهای اقتصادی و از بین رفتن امنیت زنجیره‌ي تامین مواد غذایی برای بسیاری از کشورهای اروپا و دیگر نقاط جهان، منجر به افزایش هزینه‌ها و کاهش سطح رفاه شده است. این موضوع می‌تواند زمینه سازی برای شروع یا گسترش اعتراضات اجتماعی در کشورهای مختلف شود.
علاوه بر آن ترس از درگیری مستقیم با روسیه برای کشورهای اروپایی هزینه‌های گزافی به همراه خواهد داشت که با توجه با این که بخش عمده‌ای از تجهیزات خود را در اختیار اوکراین قرار داده‌اند آنها را دربرابر روسیه آسیب‌پذیر می‌کند. هم چنین روسیه یکی از بزرگترین زرادخانه‌های هسته‌ای جهان را در اختیار دارد که اگر از آن استفاده کند بی‌شک یک فاجعه‌ی بزرگ رخ خواهد داد.
در کنار آن با توجه به افزایش تنش‌ها در آسیای جنوب غرب و شمال آفریقا و مسئله‌ي تایوان، دولت‌های اروپایی تمایل دارند که موضوع جنگ اوکراین سریع‌تر حل شود تا میزان آسیب‌های احتمالی آینده برای خود را کاهش دهند و بتوانند برای مقابله با حوادث احتمالی آینده آماده شوند.
در واقع اروپا و حتی آمریکا به دنبال پایان ماجراجویی در ژئوپلتیک روسیه هستند و شاید برنامه ي بعدی آنها برای چین باشد تا این کشور را هم مانند روسیه به چالش بکشند. به هرحال بنظر می‌رسد که باید تا انتخابات ایالات متحده صبر کرد و دید که در آینده رهبران غرب چه نقشه‌هایی برای اوکراین دارند، صلح یا جنگ.
[1] euronews.com
[2] thehill.com
[3] wsj.com
