برای بازدارندگی!
افزایش سطح تنش ها در منطقه پس از هفت اکتبر منجر به شکل گیری یک فضای جدید از درگیری ها بین ایران و رژیم اسرائیل شده است. افزایش سطح تنش تا رویارویی مستقیم و پاسخ های حساب شده‌ی هر دو طرف پیش رفته است. این افزایش تنش ها می تواند در صورتی که به درستی مدیریت و کنترل نشود تبدیل به یک جنگ منطقه ای بزرگ و ویرانگر شود که اثرات آن تا دهه ها بر منطقه باقی خواهد ماند.
افزایش سطح تنش ها در منطقه پس از هفت اکتبر منجر به شکل گیری یک فضای جدید از درگیری ها بین ایران و رژیم اسرائیل شده است. افزایش سطح تنش تا رویارویی مستقیم و پاسخ های حساب شده‌ی هر دو طرف پیش رفته است. این افزایش تنش ها می تواند در صورتی که به درستی مدیریت و کنترل نشود تبدیل به یک جنگ منطقه ای بزرگ و ویرانگر شود که اثرات آن تا دهه ها بر منطقه باقی خواهد ماند.
ایالات متحده گناهکار بزرگ
دولت آمریکا همواره خود را حامی تمام قد رژیم صهیونیستی در همه ی زمینه ها دانسته است. این حمایت بدون توجه به هیچ اصلی و فارغ از تمامی چارچوب های نظام بین الملل است. در واقع ایالات متحده یک چک سفید امضای حمایت همه جانبه به اسرائیل پرداخت کرده است.
در راستای همین حمایت ها دولت آمریکا اقدام به تجهیز رژیم اسرائیل به سامانه های پدافندی تاد کرده است تا بتواند در برابر پاسخ های نظامی ایران به عنوان یک ابزار کارامد، کمکی مهم برای اسرائیل باشد.
در کنار آن دولت آمریکا حضور نظامی خود را در منطقه افزایش داده است و چندین اسکادران از جنگنده های نسل چهارم و پنجم را در منطقه مستقر کرده است. این اقدامات که در راستای حمایت از رژیم اسرائیل انجام شده است، نوعی چراغ سبز برای ادامه ی کشتار بی گناهان توسط صهیونیست ها است. در واقع دولت آمریکا بدون توجه به کشتار بی رحمانه ای که در سرزمین های اشغالی و لبنان در حال انجام است، با بستن چشم خود بر حقیقت فقط به دنبال تامین منافع خود و متحدین خود در منطقه جنوب غرب آسیا است.
اینطور به نظر می رسد که باید آمریکا را گناهکار بزرگ این جنایات و شریک جرم اسرائیل در منطقه دانست. چرا که اگر این سطح از حمایت از رژیم صهیونیستی نبود، بی شک آنها با طرح آتش بس موافقت می‌کردند. اما آمریکا به عنوان یک حامی بزرگ و مهم علی رغم تبلیغات گسترده پروپاگندای غربی، یکی از بزرگترین موانع توافق آتش بس است. این موضوع را در عدم فشار کافی به دولت نتانیاهو و همینطور ارسال تجهیزات و تسلیحات به سرزمین های اشغالی می توان دید.
بازدارندگی حداکثری؟
با توجه به اینکه در سرزمین اشغالی سامانه های پدافندی جدیدی کار گذاشته شده است و همینطور جنگنده های بیشتری به منطقه ارسال شده است، ایالات متحده به دنبال افزایش بازدارندگی در منطقه است و در تلاش است تا بتواند سطح تنش را در کنترل خود داشته باشد. در این صورت آمریکا به عنوان یک قدرت بزرگ می تواند نقش راهبردی و مهمی در آینده ی منطقه ایفا کند. برای آمریکا این یک مسئله ی مهم است که تسلط خود را در جنوب غرب آسیا همچنان داشته باشد. اما به نظر می رسد که این رویکرد با هزینه های گزافی برای آنها همراه است. آنها باید هم نیروهای نظامی خود را افزایش دهند و هم هزینه های جاری برای پرسنل و تجهیزات حاضر در منطقه را چندین برابر کنند. در کنار آن سطح آسیب پذیری نیروهای آمریکایی در منطقه افزایش می‌یابد. این موضوع به این معنی است که اسرائیل توانسته است در دیپلماسی با آمریکا ضمن دادن برخی امتیازات، امتیازات مد نظر خود را به دست آورد.
اینطور می توان بررسی کرد که اسرائیل برای افزایش سطح بازدارندگی خود به نیروی خارجی و قدرتمندی به نام آمریکا متوسل شده است تا بتواند از آن طریق جایگاه خود را در منطقه احیا کند. در کنار آن سران رژیم با انجام عملیات در داخل ایران و هدف قرار دادن چندین پایگاه در نقاط مختلف ایران و به ویژه تهران در تلاش هستند که احیای بازدارندگی خود را سریعتر پیش ببرند و بار دیگر به سطح خاکستری در درگیری با ایران برسند. موضوعی که در حال حاضر برای آنها مهم است، زیرا جنگیدن در چند جبهه برای ارتش رژیم اسرائیل بسیار سخت و فرسایشی خواهد بود.
ایران و فرصت برای برتری؟
جمهوری اسلامی ایران باید در این مقطع به فکر افزایش سطح بازدارندگی خود باشد. ایران باید با آگاهی از اینکه اگر فقط بر روی موشک های بالستیک خود تمرکز کند چندان موفقیتی در میدان نبرد نخواهد داشت، به فکر افزایش ظرفیت های دفاعی خود در کوتاه مدت باشد. در کنار آن تقویت توان دریایی و استفاده از ربات های دریایی و قایق های انتحاری می تواند دیگر ابزار ایران باشد. بنابراین ایران باید به حضور خود در دریای مدیترانه و همینطور دریای سرخ، توجه بیشتری نشان دهد تا ابزارهای دفاعی بیشتری برای پاسخ دادن در اختیار داشته باشد. در کنار آن ایران باید هرکشوری که به اسرائیل اجازه ی استفاده از حریم هوایی، فناوری و لجستیک را داده است، به صورت ملموس و بازدارنده تنبیه کند در غیر اینصورت کاهش سطح بازدارندگی و مسئله ی تهدید همه جانبه گریبانگیر تهران خواهد بود.
بنابراین در مقطع فعلی ایران باید ابزارهای خود را برای تنبیه دشمن افزایش دهد تا به بازدارندگی لازم برسد و تنش را به سطوح پایین تری هدایت کند. زیرا نبرد در زیر آستانه‌ی جنگ مستقیم برای ایران یک مزیت استراتژیک و برای رژیم یک تهدید بلند مدت و فرسایشی خواهد بود.
