جایگاهی که به اسراییل تعلق ندارد

مرضیه شریفی

جنگ جهانی دوم و مسایل مربوط به نسل ‌کشی سبب شد تا بر سر ایجاد سازمان جدیدی که  بتواند مانع وقوع تراژدی ‌های مشابه در آینده شود اجماع جهانی به‌ وجود آید. بر همین اساس سازمان ملل متحد که مقر آن در نیویورک است تاسیس گردید و پیگیری مسائل حقوق بشری دلیل اصلی ایجاد این سازمان اعلام شد. از آنجا که هدف اولیه از تاسیس سازمان ملل ایجاد یک چارچوب قانونی برای بررسی و عملکرد مناسب بر اساس شکایات در مورد تخطی از حقوق بشر بود مسئله فلسطین به عنوان طولانی ‌ترین بحران جهان ، از زمان تأسیس سازمان ملل در دستور کار مجمع عمومی و شورای امنیت قرار گرفت و تبدیل به یکی ، از چالش های مهمی شده است که اعضای جوامع بین المللی پیوسته با آن روبرو هستند .[1]

وضعیت عضویت فلسطین و رژیم صهیونیستی در سازمان ملل

اسرائیل در سال 1948 میلادی در سرزمین فلسطین، اعلام موجودیت و  استقلال کرد. رژیم صهیونیستی به عنوان یک کشور ، هم اکنون عضو کامل سازمان ملل متحد است و همه 5 عضو دائم شورای امنیت (روسیه،‌امریکا،‌چین، فرانسه و بریتانیا) هم وجود این کشور و دولت را به رسمیت می شناسند در مقابل اما فلسطین به عنوان یک کشور و دولت، عضو کامل سازمان ملل متحد نیست چرا که عضویت کامل کشورها در سازمان ملل متحد مشروط به تصویب شورای امنیت سازمان ملل متحد است و در شورای امنیت ، مهمترین مخالف عضویت فلسطین، امریکاست و این موضوع را وتو می کند. [2]

اسراییل عضو بی اعتنای سازمان ملل

هر چند که رژیم صهیونیستی به عنوان یک کشور در سازمان ملل پذیرفته شده است اما تاکنون به هیچیک از قطعنامه‌ های این سازمان که در اعتراض به جنایات این رژیم صادر شده ، تن نداده است.

در فاصله سال‌ های ۱۹۴۷ تا کنون بیشتر از 510 قطعنامه  علیه رژیم صهیونیستی صادر شده است که از آن میان ۵۲ قطعنامه توسط آمریکا وتو شده و بقیه نیز با بی ‌اعتنایی این رژیم جعلی رو‌ به ‌رو شده است. از زمان شروع جنگ اخیر در غزه نیز اسرائیل به طور سیستماتیک از اجرای قطعنامه ‌های شورای امنیت (قطعنامه ۲۷۲۸) و مجمع عمومی در مورد وضعیت بشر دوستانه غزه خودداری کرده است ؛ همچنین این رژیم از اجرای دستور موقت دیوان بین ‌المللی دادگستری در مورد نقض محتمل کنوانسیون نسل‌کشی ۱۹۴۸ سر باز زده و به دفعات متعدد و عامدانه کارکنان سازمان ملل متحد و امدادگران را هدف قرار داده و کشته است. [3]

چندی پیش و بعد از موافقت مجمع عمومی سازمان ملل متحد با عضویت کامل فلسطین در این سازمان نیز ، «‌گیلعاد آردان‌» نماینده رژیم صهیونیستی در سازمان ملل ، پشت تریبون رفت و در اقدامی اهانت‌ آمیز‌ ، منشور ملل متحد را درون دستگاه خردکن انداخت و خرد کرد ! اقدامی که بدون تردید ، اهانت آشکار به تمامی کشور های عضو سازمان ملل متحد است. او همچنین از آمریکا خواسته است در صورت تصویب قطعنامه مجمع عمومی در مورد عضویت فلسطین ، بودجه سازمان ملل متحد را قطع کند. [4]

اسراییل در سازمان ملل جایی ندارد

در ماده ۴۲ منشور ملل متحد درباره هر یک از اعضای سازمان ملل که صلح جهانی و یا منطقه ‌ای را به خطر انداخته باشند ، تصریح شده است : « شورای امنیت می‌تواند تصمیم بگیرد که برای اجرای تصمیمات آن شورا مبادرت به چه اقداماتی که متضمن به کارگیری نیروی مسلح نباشد لازم است و می‌تواند از اعضای ملل متحد بخواهد که به این قبیل اقدامات مبادرت ورزند. این اقدامات ممکن است شامل متوقف ساختن تمام یا قسمتی از روابط اقتصادی و ارتباطات راه ‌آهن‌- دریایی- هوائی- پستی- تلگرافی- رادیویی و سایر وسائل ارتباطی و قطع روابط سیاسی باشد». اکنون این پرسش مطرح است که با وجود جنایات وحشیانه و نسل‌ کشی رژیم صهیونیستی ، چرا سازمان ملل با استناد به ماده ۴۲ منشور ملل متحد ، برای متوقف کردن جنایات رژیم صهیونیستی دست به هیچ اقدامی نزده است و چرا رژیم صهیونیستی که به هیچ یک از قطعنامه ‌های سازمان ملل متحد پایبند نیست ، باید کماکان یکی از اعضای این سازمان باشد؟!

پاسخ این سوال روشن است در واقع حمایت و حفاظت واشنگتن از اسرائیل با داشتن حق وتو در شورای امنیت سازمان ملل متحد باعث شده است تا با وجود اکثریت بزرگ در مجمع عمومی یا حتی شورای امنیت سازمان ملل که اقدامات اسرائیل را محکوم کرده ‌اند ، در عمل هیچ اتفاقی رخ ندهد و این موضوع موجودیت  سازمان ملل و آنچه در توضیح علت تشکیل و شرح وظایف آن آمده است را با چالش جدی مواجه کند.

 [1] https://www.mehrnews.com/news/5131909

[2] https://www.asriran.com/fa/news/916102

[3] https://www.isna.ir/news/1403022215900

[4] https://kayhan.ir/fa/news/288005