تحرکات نظامی آمریکا و قدرت بازدارندگی محور مقاومت
اکنون قریب دو هفته است که جهان غافلگیر شده است. مردم فلسطین و گروه‌های مقاومت فلسطینی در جنگی که با عملیات طوفان الاقصی آغاز شد، نشان دادند که مقاومت آنها پیشرفت قابل توجهی کرده است. آنها با هوشمندی مسئله فلسطین را مجدد احیا کردند تا جایی که اکنون این مسئله به صدر توجهات جهان تبدیل شده است و افراد بیشتری در جهان از ظلم و وحشی‌گری رژیم صهیونیستی آگاه شده‌اند.
اکنون قریب دو هفته است که جهان غافلگیر شده است. مردم فلسطین و گروه‌های مقاومت فلسطینی در جنگی که با عملیات طوفان الاقصی آغاز شد، نشان دادند که مقاومت آنها پیشرفت قابل توجهی کرده است. آنها با هوشمندی مسئله فلسطین را مجدد احیا کردند تا جایی که اکنون این مسئله به صدر توجهات جهان تبدیل شده است و افراد بیشتری در جهان از ظلم و وحشی‌گری رژیم صهیونیستی آگاه شده‌اند. رژیم صهیونیستی نیز طی این مدت به شدت تحقیر شده و ارتش این رژیم در همه سطوح دچار فروپاشی فکری و مدیریتی شده است.
در چنین شرایطی آمریکایی‌ها احساس خطر کرده و تصمیم گرفتند به صورت علنی و مستقیم به کارزار جنگ رژیم صهیونیستی علیه مردم غزه و فلسطین وارد شوند. وزیر خارجه آمریکا پس از ورود به تل‌آویو گفته بود که به عنوان یک «یهودی» و نه وزیر خارجه آمریکا در حال ماموریت است.
از آنجا که آمریکایی‌ها از دیرباز پدرخوانده رژیم صهیونیستی محسوب می‌شوند در این حادثه علارغم آنکه غافلگیر شده و در شرایط مناسبی به سر نمی‌بردند حجم کمک‌های تسلیحاتی خود را به رژیم صهیونیستی افزایش دادند تا جایی که حملات رژیم صهیونیستی به غیرنظامیان و مردم بی‌پناه غزه به شکل کم سابقه‌ای افزایش یافت.
جنگ بین رژیم صهیونیستی و مقاومت فلسطین در این بازه زمانی علاوه بر اینکه سبب غافلگیری آمریکایی‌ها شد در واقع از نظر برخی از تحلیلگران فرصت مناسبی در اختیار دولت جوبایدن و همکارانش قرار داده که بار دیگر به این بهانه وارد منطقه غرب آسیا شوند و بخواهند نقش خود را به عنوان یک قدرت برتر و هژمون ایفا کنند. اما تاکنون هیچ‌کدام از طرح‌هایی را که در نظر گرفته‌اند نتوانستند اجرایی کنند به این دلیل که دیگر در منطقه غرب آسیا نفوذ ندارند و همه کشورهای منطقه به این نتیجه رسیده‌اند که حمایت از سیاست های آمریکا به ضررشان است.
یکی از طرح‌هایشان که با مخالفت اعراب روبرو شد طرحی است که براساس آن می‌خواستند یک میلیون شهروند نوار غزه به مصر، نیم میلیون به عربستان، و بقیه جمعیت بین قطر، اردن و امارات توزیع شود در واقع تصمیم داشتند با این طرح مردم غزه را مجبور به کوچ اجباری کنند. در این راستا آنتونی بلینکن، وزیر خارجه آمریکا، تماس‌های گسترده‌ای با مقامات، مسئولان اطلاعاتی و رهبران عرب برقرار کرد تا آنها را به پذیرش ساکنان غزه متقاعد سازد. اما این طرح آمریکا تاکنون از سوی همه این کشورها، ازجمله قطر که گفته بود حداکثر 500 فلسطینی را می‌پذیرد، رد شده است. بنابراین، او با همه تلاشی که کرد موفق نشد کشورهای منطقه به جز اماراتی‌ها را با خود همراه کند.
اخیراً نیز پس از آنکه رژیم صهیونیستی اعلام کرده است که قصد دارد حمله زمینی را آغاز کند. چند مقام نظامی آمریکا اعلام کردند که وزارت جنگ این کشور به حدود ۲۰۰۰ سرباز آمریکایی دستور داده تا در صورت نیاز برای حمایت از رژیم صهیونیستی، آماده اعزام به سرزمین‌های اشغالی باشند تا در آنجا به نظامیان صهیونیست مشاوره داده و از آنها پشتیبانی پزشکی به عمل بیاورند.
به گفته این مقامات، این سربازان آمریکایی برای رژیم صهیونیستی نخواهند جنگید و هیچ پیاده‌نظام آمریکایی در میان آنها دیده نمی‌شود. وال‌استریت ژورنال به نقل از یک منبع آگاه آمریکایی نوشت: در حال حاضر برخی از این سربازها در داخل خاورمیانه و بعضی در خارج این منطقه مستقر هستند، از جمله در اروپا. به گزارش این روزنامه، مشخص نیست که پنتاگون تحت چه شرایطی سربازانش را به سرزمین‌های اشغالی اعزام می‌کند، اما این تصمیم وزارت دفاع آمریکا نشان از آن دارد که واشنگتن نیروهایش را برای حمایت از حمله زمینی احتمالی صهیونیست‌ها به نوار غزه در منطقه مستقر خواهد کرد. بنابراین باید گفت ابعاد گسترده تحرکات نظامی ایالات متحده نشان می‌دهد که واشنگتن نسبت به آینده جنگ بیش از آنچه که شاهد آن هستیم نگران است.
این مسئله نشان دهنده قدرت بازدارندگی محور مقاومت به عنوان یک بازیگر تاثیرگذار و مهم در منطقه غرب آسیا است که نظم جدیدی را در منطقه بوجود آورده است نظمی که به هیچ عنوان حضور و دخالت کشورهای خارجی را نمی‌پذیرد. واضح است که علاوه بر آمریکایی‌ها تمام دنیا می دانند. محور مقاومت چنان به هم پیوسته است که حمله به یکی، تعرض به دیگری تلقی می‌شود چنان که در مقابله با داعش تمام اعضای محور مقاومت با هم متحد شده و در عراق و سوریه برای مبارزه با این گروه تروریستی-تکفیری حضور یافتند. این یکپارچگی ارمغان بزرگی برای تأمین امنیت در منطقه غرب آسیا و جلوگیری از دخالت‌های خارجی در کنار دفاع از مظلومان است.
